Provided to YouTube by The Orchard EnterprisesOompa Loompa (From "Charlie & The Chocolate Factory") · Walter LangerDance Moves℗ 2014 Sleek & SoundReleased on US $27.99 - Inspired by Charlie and the Chocolate Factory Oompa Loompa Hoodie Cartoon Manga Anime Front Pocket Graphic Hoodie For Men's Women's Unisex Adults' 3D Print 100% Polyester 2023. Znajdź odpowiedź na Twoje pytanie o Napisz streszczenie charlie i fabryka czekolady na jutro plis Lola565678 Lola565678 28.03.2017 Charlie i fabryka czekoladyCharlie i fabryka czekolady - Większość kolacji w domu Bucketów to cienki kapuśniak, którym mały Charlie z radością dzieli się ze swoją matką, ojcem i wszystkimi dziadkami. Ich dom jest mały, pochylony i niezbyt ładny, lecz z całą pewnością nie brakuje w nim miłości. Charlie Fabryka Czekolady (8 results) You searched for: Title: charlie fabryka czekolady. Edit your search. List Grid. Sort By Search preferences. Skip to main search a) Czekolady b) Szkła c) Karmelka d) Drewna e) Papieru f) Metalu 4) Jak zrobiona była część fabryki a) Unosiła się w powietrzu b) Cała fabryka była na ziemi c) Część była przezroczysta d) Część była z karmelu e) Część była z czekolady f) Część była pod ziemią . 16. Umpa – Lumpy. Wonka opowiedział, w jaki sposób Umpa- Lump znalazły się w jego fabryce. Wonka znalazł je w Umpulandzie, krainie składającej się głownie z dżungli zamieszkiwanej przez wierzgorożce, syczawice, dzike kłapojady. Lud Umpa – Lump musiał mieszkać na drzewach i żywić się gąsienicami i liśćmi eukaliptusa. Umpa- Lump zawsze marzyły o ziarnie kakaowym. Gdy Wonka dowiedział się o ich upodobaniach zaproponował przywódcy plemienia przeniesienie do fabryki oraz dostęp do czekolady i ziarna kakaowego. Przywódca ludu Umpa- Lump zgodził się z chęcią. Wonka przewiózł plemię przez granice w skrzynkach z otworami. Stwierdził, że są świetnymi pracownikami. Mężczyźni noszą skóry jelenie, a kobiety ubierają się w liście. W czasie opowieści Wonki Augustus Gloop zakradł się nad brzeg rzeki i zaczął pić gorącą czekoladę. 17. Augustus Gloop w rurę wessany. Wonka był bardzo niezadowolony, że Augustus zanieczyścił jego czekoladę. Chłopiec jednak nie przestawał pić czekolady, aż w końcu wpadł do czekoladowej rzeki. Po chwili wessała go jedna z rur i poprowadziła do Hali Piankowej , gdzie była produkowana truskawkowa pianka w czekoladowej polewie. Rodzice Augustusa byli zdenerwowani u żądali uwolnienia syna. Wonka zapewnił, że nic mu nie będzie zawołał jednego z ze swoich pracowników, którego poprosił o wyłowienie Augustusa z kadzi do mieszania czekolady. Po chwili słychać było piosenkę o chłopcu, którą śpiewało plemię Umpa – Lump. Słowa piosenki podkreślały wielkie łakomstwo Augustusa. rzeką czekoladową. Wonka zaprosił swoich gości do przejażdżki różową łódką, która została wykonana z wydrążonej gigantycznej landrynki. Poruszała się dzięki wiosłom setce Umpa – Lump. Gdy popłynęli Wonka zwrócił uwagę Mike Teavee, aby nie oblizywał łódki. Po chwili Wonka sięgnął po kubek napełnił go czekoladą i podał Charliemu, a drugi dziadkowi Joe. Czekolada była pyszna, bo została ubita w wodospadzie. Płynęli w dół rzeki, a przed nimi ukazał się czarny tunel. Charlie zobaczył ,że znajdują się w rurze, w którą były wmontowane zielone drzwi z napisem MAGAZYN NR 5 WSZYSTKIE ŚMIETANY : ŚMIETANA TORTOWA, ŚMIETANA PONCZOWA, ŚMIETANA BITA, ŚMIETANA KAWOWA, ŚMIETANA ANANASOWA, ŚMIETANKA DO WŁOSÓW. Potem minęli czarne drzwi z napisem MAGAZYN NR 71 BICZE, PEJCZE, BATOGI. Wonka wyjaśnił , że znajdują się tam bicze do bicia śmietany. Potem dopłynęli do żółtych drzwi z napisem MAGAZYN NR 77 WSZYSTKIE ZIARNA : KAKAOWE, KAWOWE, GALARETKOWE, DZIEWKOWE. Wonka kazał zatrzymać się przy jasnoczerwonych drzwiach. Wynalazków- niezniszczalne stopdropsy i toffi włosiane. Umpa- Lumpy zatrzymały się na rozkaz Wonki przy drzwiach z napisem Hala Wynalazków. Według Wonki to najważniejsze miejsce w fabryce. Gdy znaleźli się w środku Wonka biegał między naczyniami oraz maszynami. Po chwili zatrzymał się przed maszyną, z której wyskakiwały małe, zielone kostki. Były to niezniszczalne stopdropsy. Pomimo ssania, nie maleją. W Hali Testowej przez rok ssał go jeden z Umpa- Lump i stop drops nie zmalał nawet odrobinę. Violet Beauregarde zauważyła z zachwytem, że przypominają gumę. Po chwili pokazał gościom toffi włosiane, które powodowało wzrost włosów, wąsów i brody. Wonka powiedział, że w czasie testów jeden z plemienia Umpa – Lump wypróbował toffi i od razu zaczęła rosnąć mu broda, którą musiał kosić kosiarką, bo rosła tak szybko. Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Umpa-Lumpy to niewielkie istoty, przypominające małych ludzi. Miały wzrost średniej lalki i długie włosy. Pochodziły z Umpalandu, krainy porośnięta gęstą dżunglą. Stworzenia musiały się kryć w koronach drzew przed wierzgorożcami, syczawicami i kłapojadami (jeden osobnik na raz mógł pożreć dziesięć Umpa-Lump). Żywiły się gąsienicami, a czasem czerwiami, liśćmi eukaliptusa lub korą z drzew bong-bong. Marzyły i wciąż mówiły o ziarnach kakao, które były ich przysmakiem. Umpa-Lumpy przeniosły się do fabryki pana Wonki, gdy zaproponował ich wodzowi, że będą mieli pod dostatkiem ziaren kakao oraz wytwarzanej z nich czekolady. Istoty te uwielbiały taniec i muzykę, układały także piosenki. Ich wadą było to, że potrafiły być złośliwe i kochają żarty. Mężczyźni nosili jelenie skóry, kobiety odziane były w liście, zaś dzieci nie miały na sobie niczego. Z bliska widać było ich piękne białe zęby, różowiutką skórę oraz długie złocistobrązowe włosy. Wciąż się śmiały, bo wszystko wydawało się im ten artykuł?TAK NIEUdostępnij „Charlie i fabryka czekolady” to fantastyczna powieść Roalda Dahla przeznaczona dla dzieci i młodzieży. Pierwsze wydanie ukazało się w Stanach Zjednoczonych w 1964 roku. Narrator wypowiada się w trzeciej osobie. Z sympatią odnosi się do pozytywnych bohaterów – Charliego Bucketa oraz Willy’ego Wonki, zaś jest krytyczny wobec innych ukazanych dzieci – Augustusa Gloopa, Verucy Salt, Violet Beauregarde, Mike’a Teavee. Niekiedy narrator przyjmuje punkt widzenia tytułowego bohatera i mówi w jego imieniu. Treść powieści jest lekka, jednak autor nie unika poruszania poważnych problemów takich jak wychowanie dzieci, czy radzenie sobie z ubóstwem. Miejscem akcji jest mały dom na skraju wielkiego miasta, a także magiczna fabryka czekolady. Głównym wątkiem są losy małego Charliego oraz rywalizacja bohatera i czwórki pozostałych dzieci, które znalazły Złote Talony podczas zwiedzania fabryki pana Wonki. Akcja zawiązuje się, gdy dowiadujemy się, że pan Willy ogłosił konkurs i zamierza otworzyć swą fabrykę dla piątki szczęśliwców, którzy znajdą złote bilety schowane w opakowaniach czekolady. Moment kulminacyjny następuje, gdy Charlie znajduje na ulicy pieniądze, kupuje dwie czekolady i w drugiej z nich odnajduje upragniony talon. Podczas zwiedzania fabryki pan Wonka odsłania złe cechy charakteru czwórki dzieci. Akcja rozwiązuje się, gdy jako jedyny uczestnik wycieczki pozostaje Charlie i dowiaduje się, że otrzyma fabrykę czekolady na własność. Bezinteresowność i dobre serce głównego bohatera zapowiada jego przyszłą fortunę. Los uśmiecha się do niego – choć cierpi nędzę, jest niedożywiony, mieszka w ciasnym domu znajduje Złoty Talon i okazuje się godny, by być następcą pana utworu Książka o przygodach Charliego nastręczyła mu wielu problemach. W pierwszej wersji występowało aż piętnaście postaci dziecięcych (okropnych dzieciaków). Dahl dał swój utwór do przeczytania siostrzeńcowi Nicholasowi, jednak ten stwierdził, że jest nudny. Wówczas zdecydował się napisać historię od nowa ograniczając liczbę bohaterów. Pomysł na napisanie powieści o fabryce czekolady zrodziła się już w dzieciństwie Dahla. W szkole obserwował jak różne były dzieci w zależności od wychowania, spotykał także niegrzeczne i złośliwe osoby, które się na nim znęcały. Ucieczką był sport a także lektura książek przygodowych np. Kiplinga. Swoje doświadczenia szkolne, także te dotyczące złego traktowania dzieci przez dorosłych, wykorzystał w późniejszych utworach literackich. W szkole wraz z rówieśnikami był częstowany czekoladkami z kompanii Cadbury Chocolate i miał wypowiadać się na ich temat. Przyszły pisarz marzył, że uda mu się wymyślić taki smak, który zachwyci pana Cadbury (nazwisko właściciela działającej do dziś firmy produkującej czekoladę). Stąd zrodził się pomysł na książkową fabrykę czekolady i postać pana Wonki, który był największym na świecie producentem czekolady i słodyczy. Dahl po urodzeniu jego pierwszego dziecka – Olivii, zaczął opowiadać córce niezwykłe historie. Wzmogły one jego zainteresowanie literaturą dziecięcą. Powieść „Charlie i fabryka czekolady” ukazała się w 1964 roku w Stanach Zjednoczonych. Podobnie jak wiele innych książek tego autora cechuje się czytelnością i wprowadzeniem pozytywnej kreacji młodego bohatera. Złe charaktery zawsze spotyka zasłużona kara, co ma kształtować dziecięcą moralność. Dahl korzysta także z kalamburów i gier słownych, wprowadza nawet absurdy, co wzbogaca treść i pobudza czytelników do myślenia. Literatura Dahla nadal zachwyca zarówno dzieci jak i dorosłych na całym i narracja „Charliego i fabryki czekolady” Kompozycja fantastycznej powieści Roalda Dahla jest zamknięta. Książka „Charlie i fabryka czekolady” zadedykowana została Theo, czyli synowi autora. Na początku poznajemy imiona i zdawkową charakterystykę pięciorga dziecięcych bohaterów. Utwór rozpoczyna się od przedstawienia rodziny głównego bohatera – Charliego Bucketa. Fabułę możemy podzielić na fantastyczną i realistyczną. Realizm dotyczy opisów życia Charliego wraz z rodzicami i dziadkami w ciasnym domku na obrzeżu wielkiego miasta. Dowiadujemy się, że rodzina jest bardzo biedna, czasem cierpi głód, a największym marzeniem Charliego jest czekolada. Prawdziwy może wydać się także konkurs zorganizowany przez pana Wonkę i opis starań dzieci na całym świecie, by zdobyć Złoty Talon. Druga część utwory przenosi czytelnika do świata fantastyki – pełnej niestworzonych i nieprawdopodobnych rzeczy fabryki czekolady pana Wonki. Na fantastykę składa się przestrzeń, zdarzenia, a także postaci małych istot – Umpa-Lumpów. Dahl w konstrukcji fabuły często wykorzystuje zasadę kontrastu. Niewielki domek Charliego przeciwstawiony jest wielkiemu miastu. Jego bieda – zamożności innych dzieci. Także jego dobre serce i skromność zostaje przeciwstawione złym cechom, takim jak obżarstwo, zarozumiałość, samolubność innych dzieci. Narracja utworu jest trzecioosobowa. Narrator jest wszechwiedzący, ponieważ opisuje odczucia poszczególnych bohaterów, przede wszystkim Charliego. Narrator nie unika bezpośrednich zwrotów do czytelnika, odwołujących się do jego doświadczeń, wyobraźni lub przypominających niektóre fakty z wcześniejszej fabuły. Język jest współczesny, często występuje mowa potoczna. Wypowiedzi niektórych bohaterów zostały zindywidualizowane. Tekst urozmaicają wplecione, rymowane piosenki, które śpiewają wątki „Charliego i fabryki czekolady” Główny wątek utworu dotyczy tytułowego bohatera. Charlie to dziewięcioletni chłopczych wychowujący się w ubogim domku na obrzeżu miasta. Mimo biedy jest szczęśliwy, ponieważ ma kochającą się rodzinę. Jego największym marzeniem jest czekolada, jednak dostaje tylko jedną tabliczkę w roku. Nadzieję daje mu ogłoszony przez pana Wonka konkurs na zdobycie Złotego Talonu, który dawał prawo wstępu do fabryki. Cała rodzina kibicuje małemu, jednak wciąż w czekoladkach jest tylko słodycz. Dzięki znalezionym pieniądzom Charlie ponownie szuka szczęścia i tym razem mu się udaje – zdobywa Talon. Dzięki temu może spełnić swe marzenie – zwiedzić magiczną fabrykę. W fabryce wraz z innymi dziećmi zwiedza poszczególne miejsca i hale, porusza się też fantastyczną windą. Nie łamie zakazów, dlatego wraz z dziadkiem zostaje jako ostatni zwiedzający. Czeka go niesamowita nagroda – ma zostać następcą pana Wonki i przejąć fabrykę. Wraz z rodziną przenosi się do nowego pełnego czekolady domu. Pozostałe watki dotyczą innych bohaterów. Ważny jest wątek związany z postacią Willy’ego Wonki. Nie wiemy nic o jego dzieciństwie, ani pochodzeniu. Jest właścicielem największej na świecie fabryki czekolady. Jego produkty znane są i cenione na całym świecie. Ze względu na działalność szpiegów w jego zakładzie zmuszony był zwolnić wszystkich pracowników i zamknąć fabrykę. Otworzył ją jednak, gdy znalazł do pracy Umpa-Lumpów. Czuł się już stary, a nie miał potomków, więc zaprosił do fabryki piątkę dzieci - zwycięzców konkursu i szczęśliwych posiadaczy Złotych Talonów. Spośród nich postanowił znaleźć swego następcę. Niestety, czwórka dzieci za sprawą swoich wad i łamania zakazów przegrała. Godnym dziedzicem okazał się skromny i posłuszny Charlie. To on, gdy dorośnie, miał przejąć fabrykę pana Wonki. Poboczne wątki dotyczą poszczególnych postaci dziecięcych. Augustus Gloop to otyły chłopiec, który nie potrafi powstrzymać się od jedzenia. Rodzice patrzą na to i nie reagują. Jego łakomstwo doprowadzi do wypadku – malec wpadnie do rzeki z czekoladą i zostanie wessany przez maszynerię, dzięki czemu schudnie. Violet miłość do gumy do żucia i brak respektu przed starszymi doprowadzą do tego, że zjadłszy gumę posiłkową zmieni się w wielką filetową jagodę. Veruca z kolei, rozpieszczona do przesady złośnica, pragnąc za wszelką cenę mieć jedną z wiewiórek okaże się pusta i zostanie potraktowana przez wiewiórki jak śmieć. Także Mike ma swą wadę – jest przemądrzałym telemaniakiem. Uwielbia filmy gangsterskie. W Hali Czekoladowej Telewizji za wszelką cenę pragnie być pierwszym transmitowanym człowiekiem i zmienia się w liliputa, który mieści się w kieszeni. Dzięki maszynie rozciągającej stanie się długi niczym koszykarz, ale bardzo literackie „Charliego i fabryki czekolady” Motyw odmiany losu – gdy poznajemy Charliego mieszka wraz z rodzicami i dziadkami w maleńkim domku. Rodzina je jedynie chleb z margaryną, ziemniaki i kapustę, a po utracie pracy przez pana Bucketa zaczyna głodować. Chłopak słodycze je tylko raz na rok – w dzień swoich urodzi dostaje tabliczkę czekolady. Marzy więc o czekoladzie. Jego los odmienia się, gdy za trzecim razem w tabliczce czekolady odkrywa Złoty Talon. Dzięki niemu może przestąpić progi fabryki czekolady pana Wonka. Dzięki dobremu sercu i posłuszności najdłużej zwiedza zakład czarodzieja. Jego los odmienia się w jednej chwili – dowiaduje się, że pan Wonk wyznaczył go na swojego następcę i chce przekazać mu fabrykę. Od tego momentu rodzina Charliego przeprowadza się do nowego „słodkiego” lokum. Możemy wierzyć, że już nigdy nie spotka ich nic złego, a Charlie będzie dobrym następcą Wonki. Motyw ucznia i mistrza - mistrzem w powieści jest oczywiście Willy Wonka. To on wprowadza do swojej fabryki czekolady dzieci i prowadzi je przez różne pomieszczenia. Tłumaczy wszystkim gościom gdzie się znajdują, jest przewodnikiem, kapitanem jachtu, nauczycielem. O swych wynalazkach mówi z dumą. Dzieci słuchają go z zaciekawieniem, jednak niektóre się nudzą, łamią zakazy wprowadzone przez mistrza, a przez to spotyka ich zły los. Pan Wonka zdaje sobie sprawę z niebezpieczeństw, jednak złe przygody traktuje jako lekcję pokory nieposłusznych uczniów. Na najlepszego z nich czeka nagroda – Charlie zostaje następcą mistrza. Będzie się uczył od niego sekretów, by w przyszłości przejąć fabrykę. Tylko on zasługuje na miano prawdziwego, posłusznego ucznia. Motyw niegrzecznego dziecka - Nieposłuszne dzieci, które dzięki przygodom przechodzą przemianę to częsty motyw literacki. W powieści „Charlie i fabryka czekolady” spotykamy czwórkę urwisów, z których każdy ma swoją wadę. Augustus jest zbyt łakomy, wciąż objada się czekoladą, Violet nie chce przestać żuć gumy, czyni to nieustannie, dodatkowo nie szanuje swych rodziców. Dla Mikea najważniejsze jest oglądanie telewizji, poza tym nic się dla niego nie liczy, zaś Veruce to rozpieszczona i rozwydrzona dziewczynka. Gdy znajdują się w fabryce pana Wonki nie potrafią powstrzymać swych negatywnych zapędów. Łamią zasady i każde spotyka za nto kara – Augustus zostaje wessany przez rurę. Mike staje się liliputem, Violet zmienia się w wielką jagodę, zaś Veruce trafia do zsypu na śmieci. Pobyt w fabryce dał niesfornym dzieciom nauczkę – powinniśmy wierzyć, że zmienią swoje postępowanie. Motyw biedy - Charlie żyje w biednym domu. Jedynym żywicielem rodziny jest pan Bucket, który pracuje przy taśmie w fabryce pasty do zębów. Praca ta nie zapewnia godziwego bytu rodzinie. Pani Bucket opiekuje się domem i dziadkami. Do jedzenia rodzina ma jedynie chleb z margaryną, na obiad ziemniaki z kapustą, a na kolację kapuśniak. Po utracie pracy bw wyniku pożaru pan Bucket odśnieża. Przynosi jeszcze mniej pieniędzy i rodzina zaczyna głodować. Ich warunki lokalowe także są złe – mieszkają w malutkim domku na skraju miasta. Czworo dziadków śpi w jednym łóżku, zaś państwo Bucketowie i ich Sym śpią na materacach. O biedzie rodziny świadczy także fakt, że czekoladę Charlie je tylko raz w roku – na swoje urodziny. Mimo to wszyscy wydają się być szczęśliwi ponieważ łączy ich miłość, szacunek i przywiązanie. Motyw starości - najstarszymi bohaterami powieści Dahla są Joe i Josephina – dziadkowie pana Bucketa oraz George i Georgina – dziadkowie pani Bucket. Śpią oni po dwóch stronach jednego łóżka. Wszyscy mają powyżej dziewięćdziesięciu lat: „Każde z czworga staruszków miało ponad dziewięćdziesiąt lat. Byli tak pomarszczeni jak suszone śliwki, tak kościści jak szkielety, i całymi dniami leżeli w łóżku - każda para po swojej stronie - z nocnymi czepkami na głowach, aby nie marznąć, a ponieważ nie mieli nic do roboty, więc tylko sobie podrzemywali.” Ich największą radością i miłością był wnuczek – Charlie – codziennie przychodził wieczorem, by się z nimi pożegnać. Wówczas słuchał opowieści dziadków, na przykład o fabryce zapałek. Mimo swoich ponaddziewięćdziesięciusześciu lat dziadek Joe okazał się żwawym staruszkiem. Z radości wyskoczył z łóżka i zaczął podskakiwać. To on udał się wraz z Charliem do fabryki czekolady i towarzyszył chłopcu, ciesząc się jak dziecko. Dziadkowie na wieść o przenosinach z małego domku zaprotestowali – nikt na starość nie lubi niczego zmieniać – jednak zostali „zmuszeni” do przeprowadzki. Motyw winy i kary - postaci w powieści Dahla są albo dobre, albo złe. Od początku, gdy dowiadujemy się o dzieciach, które zdobyły Złote Talony wiemy, że mają one wady, są odpychające – służą temu miedzy innymi komentarze dziadków. jednak ich złe zachowanie – łakomstwo mania żucia gumy, oglądania telewizji, wyniosłość, wpadanie w złość, egoizm zostają ukarane. Jedynie kryształowy na tym tle Charlie dostępuje Dahl - biografia Przyszły pisarz urodził się w 1916 roku w Llandaff w Walii, gdy w Europie toczyły się krwawe starcia I wojny światowej. Był synem pochodzących z Norwegii Haralda Dahla i Sofii Magdaleny. Imię dostał na cześć norweskiego podróżnika i badacza polarnego Roalda Amundsena. Miało czworo starszego rodzeństwa. Jego ojciec był maklerem okrętowym (zaopatrywał statek we wszystko co potrzebował np. paliwo, żywność). W 1918 roku po urodzeniu Else rodzina przeniosła się do Radyr, wiktoriańskiej miejscowości położonej na Obrze Żach Cardiff. Wspomnienia z tego okresu odnajdziemy w utworze „Boy”. W 1920 umiera starsza siostra Dahla oraz jego ojciec, a jego matka pozostaje sama z szóstką dzieci. Rodzina powraca do Llandaff, gdzie przyszły pisarz wychował się i ukończył szkołę. W 1925 rozpoczyna czteroletnią edukację w szkole św. Piotra w angielskim mieście Weston-super-Mar, a cztery tata później kontynuuje naukę w Repton, gdzie bierze udział w degustacji czekolady, co wykorzysta przy pisaniu „Charliego i fabryki czekolady”. Od 1934 roku pracuje jako przedstawiciel kompanii Shell Oil we wschodniej Afryce. Początkowo mieszka z rodziną i dojeżdża do biura w Londynie. Zaczyna zajmować się pisaniem szkiców. W 1938 roku wyjeżdża na trzyletni kontrakt do Tanganiki, który przerywa wybuch wojny. Podczas II wojny światowej był pilotem brytyjskiego lotnictwa (RAF-u). Latać uczy się w Nairobi. Zostaje zestrzelony nad Pustynią Libijską i spędza kilkanaście tygodni w szpitalu. Następnie w 1941 roku bierze udział w akcjach myśliwców w Grecji, a następnie w Hajfie. Odczuwa silne bóle głowy i powraca do Brytanii, do domu matki w Buckinghamshire, który stanie się jego rodzinną posiadłością. W 1942 roku przenosi się do Waszyngtonu, gdzie został attaché wojskowym (lotniczym). Brytyjski powieściopisarz Forester namawia go do opublikowania wspomnień z frontu, które po raz pierwszy ukazują się anonimowo w „The Saturday Evening Post”. Następnie rozpoczyna pracę nad opowiadaniami „The Gemlins” opartymi na wspomnieniach z RAF-u (wykorzystuje folklor lotników), która w pełnej wersji ukazuje się w 1943 roku. Dahl szpieguje na rzecz Wielkiej Brytanii, daje się poznać jako ekscentryk lubiący wystawne bale. W 1946 ukazuje się zbiór dziesięciu krótkich opowiadań związanych z lataniem, w tym samym roku wraca do kraju i osiada w Grange Farm w Great Missenden małej wiosce Buckinghamshire. Dwa lata później wydaje swą pierwszą powieść dla dorosłych: „Some Time Never: A Fable for Supermen” opartą na wcześniejszych opowiadaniach, zawierającą wizję nuklearnej wojny. W 1952 roku Dahl poślubia amerykańską aktorkę Patrycję Neal, dwa lata później kupuje dom w Great Missenden, w którym w 1955 przychodzi na świat jego córka Olivia. W tym czasie ma premierę jego jedyna sztuka teatralne „The Honeys”. W 1957 roku kilka jego opowiadań zostaje zaadaptowanych w ramach serii „Alfred Hitchcock przedstawia”. W kolejnych latach na świat przychodzą jego córka Tessa, syn Theo. W 1961 roku ukazuje się pierwsza książka dla dzieci – „James and the Giant Peach” i zaczyna pracę nad kolejną. Rok później na zapalenie mózgu umiera najstarsza córka autora. „Charlie i fabryka czekolady” ukazuje się w 1964 roku i staje się jedną z najsławniejszych osiągnięć literackich Dahala. W 1967 roku na podstawie jego tekstu zostaje naktencony film – jedna z części o Jamesie Bondzie – „Żyje się tylko dwa razy”. Rok później tworzy scenarusz do filmu „Nasz cudowny samochodzik”. W kolejnych latach ukazują się kolejne utwory dla dzieci, z których najsławniejsze to: „Wiedźmy”, „Czarodziejski palec”, „Charlie i wielka szklana winda”, „Danny mistrz świata”, „Fleje”, „Uki włóż” i „Fantastyczny pan Lis”. Część z nich doczekała się ekranizacji. Pisarz zmarł w 1990 roku na białaczkę. Jego mottem życiowym były słowa: „Moja świeca z dwóch końców płonie, Nie przetrwa nocy, za krótki knot, Lecz przyjaciołom i wrogom moim, Nim się wypali da światła moc”. Roald Dahl patronuje fundacji swego imienia, która zajmuje się szkoleniem pielęgniarek zajmujących się przewlekle chorymi dziećmi w Wielkiej Brytanii. Pomaga także dzieciom z problemami neurologicznymi i serwisu:Streszczenie Charliego i fabryki czekolady w pigułceCharlie i fabryka czekolady - streszczenie szczegółowe Charlie i fabryka czekolady - opracowanie Plan wydarzeń „Charliego i fabryki czekolady” Czas i miejsce akcji „Charliego i fabryki czekolady” Problematyka „Charliego i fabryki czekolady” Opis fabryki czekolady Wonki Charlie i fabryka czekolady - bohaterowie Charlie Bucket – charakterystyka Bohaterowie „Charliego i fabryki czekolady” Umpa-Lumpy - opis i charakterystyka Willy Wonka – charakterystyka Mike Teavee – charakterystyka Violet Beauregarde – charakterystyka Veruca Salt – charakterystyka August Gloop – charakterystyka Charlie i fabryka czekolady - cytaty Nagle Veruca krzyknęła, wskazując na drugi brzeg. Widziała tam jakieś stworzenie przypominające małego człowieczka. Wszyscy zaczęli dostrzegać dziwne istoty, które miały rozmiar średniej lalki. Pan Wonka wytłumaczył, że to Umpa-Lumpy. 16. Umpa-Lumpy Umpa-Lumpy pochodziły z Umpalandu. Była to kraina porośnięta gęstą dżunglą. Stworzenia musiały się kryć w koronach drzew przed wierzgorożcami, syczawicami i kłapojadami. Żywiły się gąsienicami, a czasem czerwiami, liśćmi eukaliptusa lub korą z drzew bong-bong. Marzyły jednak o ziarnach kakao, z którego robi się czekoladę. Pan Wonka wspiął się do wioski Umpa-Lump i spotkał z wodzem plemienia. Zaproponował, że jeśli przeniosą się do jego fabryki będą miały tyle ziaren kakaowych, ile potrzebują. Wódz zgodził się bez wahania. Całe plemię zostalo przewiezione do fabryki. Jego członkowie nauczyli się angielskiego, lubili muzykę i płatanie żartów, odziani byli w tradycyjny sposób. Opowieść gospodarza przerwała Veruca żądając, by ojciec kupił jej jedną Umpa-Lumpę. W zamieszaniu Augustus zakradł się na skraj rzeki i spijał czekoladę. 17. Augustus Gloop w rurę wessany Pan Wonka ostrzegł małego Gloopa, że nikt nie może tknąć czekolady z rzeki. Matka zaczęła także go napominać. Augustus jednak nadal ją chłeptał. Nagle chłopczyk krzyknął i zniknął pod powierzchnią rzeki. Wynurzając się wołał pomocy. Rodzice byli spanikowani. W końcu pan Gloop zdecydował się ratować dziecko, jednak w tym momencie jedna ze szklanych rur wessała Augustusa. Najpierw zmierzał w górę, jednak w pewnym momencie utknął. Jego matka nawoływała, by rozbić rurę, a płynna czekolada gęstniała pod chłopcem, aż ciśnienie wypchnęło go w górę. Pani Gloop chciała wezwać straż, jednak Wonka uspokoił ją, że jej syn udał się w małą podróż, z której niebawem wróci. Rura prowadziła do wytwórni pianek truskawkowych w czekoladowej polewie. Kobieta panikowała, bojąc się, że jej syna przerobią na pianki, a pan Willy tylko się śmiał. Zapewnił, że Augustusowi nic nie będzie. Wezwał jednego z Umpa-Lumpów i kazał zaprowadzić państwa Gloop do Hali Piankowej, by odnaleźli syna. Zażartował, że muszą się spieszyć, gdyż jeśli w porę nie wyłowią dziecka to trafi na taśmę i cała porcja pianek będzie do wyrzucenia. Zebrane na brzegu Umpa-Lumpy zaintonowały pieśń o Augustulusie Gloopie, która charakteryzowała go jako wstrętnego żarłoka. Zapowiadają jego przemianę, poprawę jego „smaku”. Pan Wonka zapewnił, że to tylko żarty. strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 -Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij Willy Wonka - właściciel największej na świecie fabryki czekolady. Jest czarodziejem – z czekolady potrafi zrobić wszystko. Wciąż wymyśla nowe rodzaje słodyczy. Zamiast robotników zatrudnia Umpa-Lumpy. Nie lubi samolubnych, łakomych i ograniczonych dzieci, za to ceni dobre serce, dlatego na swego dziedzica wyznacza Charliego. Charlie Bucket - mały chłopiec pochodzący z ubogiej, jednak bardzo się kochającej rodziny. Jego największym marzeniem była czekolada. Cudem udaje mu się zdobyć Złoty Talon, który uprawnia do zwiedzenia fabryki czekolady. Dzięki skromności i dobremu sercu „wygrywa” z innymi dziećmi. W nagrodę pan Wonka ogłasza go swym następcą i przekazuje mu w podarunku fabrykę. August Gloop – dziewięciolatek, który wciąż się objada. Jest otyły, jednak rodzice nie zabraniają mu obżerania się, głównie czekoladą. Łakomstwo doprowadziło do tragedii – wpadł do rzeki z czekoladą i został wessany do rury. Jako pierwszy opuszcza grupę zwiedzającą fabrykę. Dzięki temu fabrykę opuszcza „odchudzony”. Veruca Salt - córka właściciela fabryki orzeszków, rozpieszczana przez swych rodziców. Uważała, że jeśli czegoś zapragnie, natychmiast to dostanie. Taki sposób myślenia sprawił, że gdy usiłowała wziąć jedną z wiewiórek pracujących przy rozłupywaniu orzechów została wrzucona do dziury na odpadki. Wiewiórki uznały, że w środku jest pusta. Fabrykę opuszcza wraz z rodzicami cała w śmieciach. Violet Beauregarde – uwielbiała żuć gumę i czyniła to nieustannie, przerywając tylko na kilka minut podczas posiłku. Była arogancko, pyskowała nawet rodzicom. Nie umiała powstrzymać się przed spróbowaniem nowego wynalazku – gumy zawierającej trzy posiłki i zmieniła się w wielką jagodę. Po wyjściu z fabryki jej twarz pozostała fioletowa. Mike Teavee – chłopiec uzależniony od oglądania telewizji (głównie filmy gangsterskie). Przy sobie nosił zabawki – przede wszystkim plastikowe pistolety. Poza tym nie liczyło się dla niego nic innego, szybko się nudził. Był przemądrzały. Pragnął jako pierwszy być nadany przez telewizję i przez to stał się liliputem. Wpadł w szał, gdy dowiedział się, że jego ojciec pozbędzie się telewizora. W przyszłości może zostać wybitnym koszykarzem, gdyż maszyna do rozciągania gumy przesadnie zmieniła jego wzrost. strona: - 1 - - 2 - - 3 -Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij

charlie i fabryka czekolady umpa lumpy